Με έπιασε ξαφνικά μια κατάθλιψη
Θέλω να κόψω τις φλέβες μου.
Το τέλος του σίριαλ θα το δώσω εγώ και όχι εσείς, άπονη Έλενα Ακρίτα.
Εδώ πάνω στο φρούριο κάτω από το ρολόι των Τρικάλων.
Θα σκηνοθετήσω το θάνατο μου !
Πρώτα θα κόψω τις φλέβες μου και μετά θα κρεμαστώ με ένα σχοινί με το κεφάλι από πάνω προς τα κάτω.
Από την εξωτερική μεριά του ρολογιού και το αίμα μου από τα χέρια μου να πιτσιλίζει τα πέτρινα τοιχώματα και να μουσκεύει κάτω την όμορφη Τρικαλινή γη.
Και από τα απλωμένα και πιτσιλισμένα χέρια μου από το αίμα θα αιωρρείται απλωμένο ένα κομμάτι μισοφαγωμένο πανί που με το αίμα μου θα γράφει :
«Δεν μπόρεσα να αντέξω τόσους θάνατους μαζί. Δεν μπόρεσα να αντέξω το τέλος των αγαπημένων μου στο «Βέρα στο δεξί».
Μετρώντας μετά κάτω από το κρεμασμένο σώμα μου δέκα βήματα από την ανατολική γωνία του ρολογιού θα συναντήστε ένα θάμνο. Στρίψετε ύστερα αριστερά μετρώντας πάλι άλλα πέντε βήματα και εκεί θα βρείτε μια μαύρη πιτσιλωτή με αίμα πέτρα και ένα κιτρινισμένο από το κλάμα μου χαρτί και εκεί θα εξηγώ με πάσα λεπτομέρεια γιατί η Έλενα Ακρίτα σκότωσε τόσο ξαφνικά το σίριαλ Βέρα στο Δεξί.
Με έπιασε και πάλι αυτή η καταραμένη κατάθλιψη.
Σε λίγο θα αρχίσει ο Γολγοθάς μου.
Ο προδότης(ξέρετε ποιον ή ποια εννοώ) έχει πάρει τα λύτρα της και είναι πολλά τα λεφτά.
Όσοι νιώθετε το ίδιο προδομένοι, ακολουθείστε το δικό μου εγχείρημα. Μήπως και ο θάνατός μας κάποια στιγμή σταματήσει αυτό το ανοσιούργημα που επιχειρούνε ενίοτε πολλοί να παίζουνε με τα αισθήματα μας, τα σίριαλ και τη ζωή.
Το σίριαλ δεν είναι μια ταινία με αρχή μέση και τέλος. Το σίριαλ είναι σαν τη ζωή δεν τελειώνει ποτέ, αλλά έχει πάντα μια καινούργια αρχή.
Δεν έχω άλλο τρόπο να διαμαρτυρηθώ για αυτό το ανοσιούργημα παρά μόνο με το θάνατο μου. Να καταδικάσω τους εμποροκράτες τους διεστραμμένους τηλεοπτικά συγγραφείς, που σκοτώνουν τη ζωή.
Αγαπημένοι μου,- ακόμα και εσένα Άγγελο σ΄αγαπώ - έρχομαι κοντά σας να συνεχίσουμε τη ζωή από εκεί που μας την έκοψε αυτή η άσχετη, η άπονη, η ζηλόφθονη, η ψυχρή, η φόνισσα που νομίζει ότι αυτή έγραψε το «Βέρα στο δεξί».
