by admin » Thu Jun 25, 2009 9:19 am
-3-
O Κεμάλ Ατατούρκ ήταν αντίθετος με τον αγγλογαλλικο - ιταλικό άξονα στην αρχή, αλλά έως εκεί που δεν τον εξυπηρετούσαν στα σχέδια του. Άλλωστε ο Ατατούρκ δε δίστασε να συνεργαστεί και με την Ρωσία προκειμένου εκείνη τη δεδομένη στιγμή να αποκτήσει τους όποιους συμμάχους, (για τον εξοπλισμό του), με σκοπό να επιτύχει την ανατροπή του Σουλτάνου και να ανατρέψει τις βαρύτατες ρυθμίσεις και όρους που είχαν επιβάλλει οι νικητές μετά τη λήξη του Πολέμου.
Οι εξελίξεις όμως για ό,τι θα συνέβαινε αργότερα είχαν δρομολογηθεί από το 1915 και η γενοκτονία των ελληνικών πληθυσμών και πολλών άλλων λαών θεωρήθηκε «Επιβεβλημένη» μετά την κατάταξη των Συμμάχων - Κρατών όπως εκδηλώθηκαν κατά τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο. Ποιον εξυπηρετούσαν αυτές οι «εκκαθαρίσεις» γενοκτονίες ; Η Οθωμανική αυτοκρατορία για αιώνες σεβάστηκε όλες τις θρησκείες της Βίβλου και στην επικράτεια της αναπτύχθηκαν πλείστοι λαοί και για πολλά χρόνια Χριστιανοί, Εβραίοι και Οθωμανοι ζούσαν αρμονικά μεταξύ τους. Ποιος είχε συμφέρον να χαλάσει – παρ΄όλες τις κατά καιρούς διενέξεις - αυτή την αναγκαστική συνύπαρξη; Ποιος έσπειρε τον Εθνικισμό από το τέλος του 19ου αιώνα στους λαούς της οθωμανικής αυτοκρατορίας και δη και των ίδιων των Οθωμανών, οι οποίοι όταν άρχισαν να επικρατούν οι «Νεότουρκοι» γίνονται και οι πιο σκληροί θιασώτες εθνικιστικής πολιτικής και διώξεων;
Αποδίδουμε ευθύνες στον «εθνικοσοσιαλιστή» Χίτλερ για τη γενοκτονία των Εβραιών και άλλων μειοψηφικών κοινωνικών ομάδων και φυλών, αλλά το «εθνικιστικό κόμμα» των «Νεοτούρκων», το οποίο άρχισε να οικοδομείται πολύ πριν από το 1908 γιατί δεν το κατατάσσουν στην ίδια κατηγορία; Και ποιος τελικά το ενίσχυε; Εντολές για εκκαθαρίσεις, όπως των Αρμενίων, είχαν αρχίσει νωρίτερα, από το Σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίτ (1894-96), ωστόσο η κύρια ευθύνη για τις πλέον εκτεταμένες σφαγές αποδίδεται στο «κίνημα των Νεότουρκων» (1908-18). Αρχής γινομένης από την έναρξη της Αρμενικής Γενοκτονίας που συμβολικά θεωρείται η 24η Απριλίου το 1915. Το τουρκικό καθεστώς ήδη υπό την γερμανική επιρροή και άλλων χωρών της κεντρικής Ευρώπης είχε αρχίσει να απεργάζεται σχέδια γενοκτονίας από πολύ ενωρίς, διότι όλο αυτό το μεγάλο «μωσαϊκό» των λαών της οθωμανικής αυτοκρατορίας χαλούσε τη «Σούπα» ενός Ενιαίου κράτους και μιας Ενιαίας Εθνικιστικής Ιδεολογίας για τη σύστασή του. Ορισμένες ευρωπαϊκές δυνάμεις δεν τις ενδιέφερε ποιος θα εφαρμόσει την Εθνικιστική Ιδέα στην Πράξη και την όποια «εκκαθάριση». Ο Σουλτάνος, άλλοι φιλόδοξοι στρατηγοί ή συνταγματάρχες, διάφοροι άλλοι εθνικιστές, «Επαναστάτες», όποιος προλάβαινε τελικά. Εθνικιστική Τουρκία θέλανε και ας ήταν και ξεσκούφωτη (χωρίς στρατιωτικό πηλήκιο).
Αυτός ήταν ο απώτερος σκοπός ορισμένων ευρωπαϊκών δυνάμεων. Για αυτό η Συνθήκη των Σεβρών (1920) ήταν αδύνατον να εφαρμοστεί χωρίς την στρατιωτική παρουσία όλων των Συμμάχων και η οποιανδήποτε μονομερή στρατιωτική επιχείρηση (όπως επιχείρησε ο Βενιζέλος), όσο και αν ενθαρρυνόταν - από την Αγγλία κυρίως - ήταν δύσκολο να επιτευχθεί και να φέρει αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα γνωστό, μετά την επικράτηση του Κεμάλ Ατατούρκ έναντι του Σουλτάνου, οποίος φρόντισε να πάρει με το μέρος του, την Ρωσία. την Γαλλία και την Ιταλία, χώρες οι οποίες ήταν δυσαρεστημένες με την πρώην σύμμαχο τους την Αγγλία, γιατί κατά το κοινώς, «τους έριξε στη μοιρασιά» των προσαρτημένων εδαφών.
Ο Κεμάλ εξοπλίστηκε με σύγχρονα ευρωπαϊκά όπλα, η Ελλάδα εγκαταλείφθηκε απ΄ όλους, προκειμένου να προσεταιριστούν όλοι τον επερχόμενο ισχυρό άνδρα της νέας Τουρκίας και η Ελλάδα να γνωρίσει τη μεγαλύτερη καταστροφή από τη σύσταση του ελληνικού κράτους. Η Τουρκία μπορούσε τώρα να εφαρμόσει την οποιανδήποτε «Εκκαθαριστική» πολιτική, μετά τη στρατιωτική επιχείρηση της Ελλάδος, διότι είχε αποκτήσει και την «νομιμότητα» να υπερασπιστεί τους δικούς της μουσουλμανικούς πληθυσμούς από τη «γενοκτονία» που επιχείρησαν οι στρατιωτικές δυνάμεις της Ελλάδος κατά την προέλασή τους στα κεντρικά υψίπεδα της Τουρκίας (Σαγγάριος).
Το ίδιο σχέδιο εφαρμόστηκε μετά από 50 χρόνια και στην Κύπρο και προξένησε τη διχοτόμηση του νησιού. Το ίδιο σχέδιο δεν αποκλείεται να εφαρμοστεί και πάλι, όλα είναι έτοιμα, οι πρωταγωνιστές έχουν μάθει και μαθαίνουν από καιρό τους ρόλους τους. Το έργο έχει σχεδιαστεί λένε πολλοί. Θα το δούμε ίσως σύντομα να ανεβάζετε στη μεγάλη σκηνή του κόσμου. Την ημερομηνία δε γνωρίζουμε ακόμη και την ώρα που θα σηκωθεί η Αυλαία.
Πού είναι η Ελλάδα; Πού είναι ο Πόντος;
Την ψυχανεμίστηκα ένα απόγευμα την 12 Μαΐου σε μια εκδήλωση: Ημέρα Εθνικής Μνήμης – Για την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου (Κινηματοθέατρο Μύλου Ματσόπουλου) που διοργάνωσε η «Εύξεινος Λέσχη Ποντίων & Μικριασιατών Ν.Τρικάλων». Την ψυχανεμίστηκα πληγωμένη, όμως μ΄ένα αίσθημα χαρμολύπης και απόδοσης δικαιοσύνης για τα χιλιάδες θύματα που έχουν χαθεί προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα διάφορα στρατηγικά και γεωπολιτικά συμφέροντα μεγάλων στρατιωτικών δυνάμεων που αντιλαμβάνονται την ανθρώπινη ζωή «παράπλευρη» απώλεια.
Το εξοργιστικό είναι ότι έχει εξαγοραστεί η σιωπή των περισσοτέρων κρατών, αλλά κυρίως έχει εξαγοραστεί η σιωπή των ελληνικών κυβερνήσεων και πολλών κομματικών παρατάξεων, οι οποίοι αρνούνται την ιστορική μνήμη, ή την αλλοιώνουν μ΄ ένα «συνωστίζονται». Δεν αναγνωρίζουν και δεν αναγνωρίζεται ακόμη η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.
Γιατί άραγε;
Γιατί ορισμένοι είναι οι ΕΦΙΑΛΤΕΣ και Νεκροθάφτες του Ελληνικού Πνεύματος. Είναι οι Νεκροθάφτες της Μικράς Ασίας, του Πόντου, της Κύπρου και άλλων πατρογονικών εστιών αυτής της Μεγάλης Οικουμενικής Ελλάδος που δεν έχει ΣΥΝΟΡΑ.
Μπορεί ποτέ ένα Πνεύμα – Ελλάδα, να έχει Σύνορα;
Μετά την συγκινητική αυτή εκδήλωση της «Ευξείνου Λέσχη Ποντίων & Μικριασιατών Ν.Τρικάλων», αισθάνθηκα ότι είμαι Πόντιος, τόσο στην Ψυχή όσο και στο Πνεύμα, γιατί μόνο σαν Πόντιος (κάποιος που έχει χάσει την πατρίδα του), πληγωμένος, πικραμένος, αγανακτισμένος, οργισμένος μπορώ να αισθάνομαι την Ελλάδα. και να αισθάνομαι ακόμη ότι είμαι ΕΛΛΗΝΑΣ.
.
Last edited by
admin on Mon Jun 29, 2009 3:47 pm, edited 1 time in total.