Ξέφραγο αμπέλι η πολιτιστική μας κληρονομιά

[admin]

.


Μία προειδοποίηση που δεν άργησε να
επαληθευθεί… :

Του Λάζαρου Μάμαλη. Εφημερίδα Τρικάλων Έρευνα.

Εικόνες της πρώιμης Μεταβυζαντινής περιόδου, ιερά κειμήλια , ακόμη και τέμπλο Ναού «σήκωσαν», μάλλον ανενόχλητοι, ιερόσυλοι από Εκκλησίες και Ξωκλήσια του Ασπροποτάμου. Η κλοπή ξάφνιασε; Σαν, άκουσμα, σαν είδηση ναι, αλλά όχι ότι δεν την περιμέναμε κιόλας … Είναι φυσικό και επόμενο, όταν οι αρχαιότητες και τα μνημεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και της θρησκευτικής μας παράδοσης θυμίζουν ξέφραγα αμπέλια, να μπαίνουν στο…αμπέλι οι κάθε λογής επιτήδειοι –δεν λείπουν ποτέ και από πουθενά- και να τρυγούν τους καρπούς. Πρόσφατα με σημείωμα που δημοσιεύθηκε στην ίδια σελίδα είχαμε προειδοποιήσει, με αφορμή τις συλλήψεις λαθρεμπόρων στη Λαζαρίνα και την Καλαμπάκα: «Η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς δεν είναι καν στην ατζέντα των
ενδιαφερόντων της Πολιτείας, δηλαδή, των οργανωμένων κρατικών δομών, να εντοπίζεται αυτό το ενδιαφέρον σε ιδιώτες (δεν είμαστε εύκολοι στους χαρακτηρισμούς πάσης φύσης όπως «αρχαιοκάπηλοι» ή «λανθροανασκαφείς», γιατί καταλήγουν σε υποκρισία…). Το ενδιαφέρον αυτό μπορεί να ξεκινά από διαφορετικές αφετηρίες. Άλλοι συλλέγουν αρχαία από χόμπι. Ναι υπάρχουν και τέτοιοι…Άλλοι –μάλλον οι περισσότεροι –για να τα φυγαδεύσουν σε πλούσιους συλλέκτες του εξωτερικού, αποσκοπώντας στο κέρδος. Τα λεφτά είναι συνήθως, πολλά… Όχι τόσο εκείνα που παίρνουν οι «δικοί» μας, όσο αυτά που βάζουν στα ταμεία οι μεγάλοι οίκοι δημοπρασιών του εξωτερικού. Με τη σύλληψη ενός, δύο ή τριών ιδιωτών που μαζεύουν αρχαία δεν λύνεται το πρόβλημα. Όταν δεν υπάρχει ενδιαφέρον από την Πολιτεία, το ενδιαφέρον αυτό καλύπτεται από τον ιδιωτικό
τομέα! Η υποκρισία και στη συγκεκριμένη περίπτωση περισσεύει, οπότε καλύτερα να
παραδεχθούμε μία μεγάλη αλήθεια: Και στην περίπτωση των αρχαιοτήτων ισχύουν οι νόμοι της αγοράς, έστω και της παράνομης- λαθραίας, αγοράς. Όταν υπάρχει ζήτηση –από συλλέκτες του εξωτερικού και μουσεία που πληρώνουν αδρά για τις αρχαιότητες για τις οποίες η οργανωμένη –υποτίθεται- ελληνική Πολιτεία αδιαφορεί, υπάρχει και προσφορά. Όσο οι οργανωμένες κρατικές δομές αδιαφορούν θα αυξάνεται και η προσφορά…».
Δυστυχώς, η επιβεβαίωση δεν άργησε να ‘ρθει…

Η ΕΡΕΥΝΑ 22 Μαρτίου 2008.
.