Ανθολογία λογοτεχνικών κειμένων Τρικαλινών συγγραφέων

Τα περιοδικά και οι εφημερίδες είναι φορείς ιδεολογιών

Για την καταγραφή μιας ανθολογίας λογοτεχνικών κειμένων και συγγραφέων της πόλης των Τρικάλων και της ευρύτερης περιοχής δεν έχει ασχοληθεί  συστηματικά και σοβαρά κανείς μέχρι τώρα.

Κάποια περιοδικά και ιστορικά Λευκώματα την περίοδο του Μεσοπολέμου καταγράφουν κάποια έργα και συγγραφείς εκείνης της εποχής κι από το 1881 και μετά.

Ο Θεολόγης Τριανταφύλλου 1976-77 σ΄ένα δίτομο έργο του, παραθέτει επίσης ονόματα συγγραφέων, έργων και εντύπων.

Το 2006 ο Θύμιος Λώλης σ΄ένα  ογκώδες τόμο καταγράφει την ιστορία του Τρικαλινού  τύπου και πολλών περιοδικών των Τρικάλων.

Πηγές που δε θα είναι οι μόνες και κάποια επαρκή βιβλιογραφία, για όποιον θα ήθελε να καταγράψει τη λογοτεχνική παρουσία διαχρονικά και τη σύγχρονη δημιουργία λογοτεχνικών κειμένων Τρικαλινών συγγραφέων σε όλα τα είδη της.

Λογοτεχνία δεν είναι μόνο ο ποιητικός λόγος. Ο σύγχρονος όρος και η έννοια της λογοτεχνίας περιλαμβάνει πλείστα είδη. Τα Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη(ιστορία) για παράδειγμα ανήκει στα κείμενα της Νεοελληνικής λογοτεχνίας.

Η καταγραφή μιας ανθολογίας έχει πολλές δυσκολίες και κινδυνεύει συνήθως από  τις ιδεολογικοπολιτικές  αγκυλώσεις εκείνου που θα το επιχειρήσει.

Τα περιοδικά και οι εφημερίδες είναι φορείς ιδεολογιών όπως και η Τέχνη, και όχι μόνο η πολιτική.

Υπήρξαν και υπάρχουν ακροδεξιά, δεξιά, αριστερά και ακροαριστερά περιοδικά και εφημερίδες και στα Τρίκαλα. Τα οποία περιχαρακώνονται γύρω από την ιδεολογία τους, αποκλείοντας κάθε άλλον συγγραφέα και έργο αντίθετης ιδεολογικής προέλευσης.

Σκεφτείτε ένα περιοδικό δεξιό και αριστερό να παρουσιάζει ή να βασίζει ως πηγή  καταγραφής της λογοτεχνικής παρουσίας μιας πόλης μόνο στη δική του παρουσία του και των συνεργατών του.

Όπως είναι φυσικό σε μια τέτοια ανθολογία λογοτεχνικών κειμένων θα αποκλείσει όλους τους συγγραφείς, άλλης ιδεολογικής πολιτικής απόχρωσης.

Το βλέπουμε να γίνεται σήμερα σε πολλές πόλεις της Ελλάδας.

Περιοδικά (όχι μόνο τώρα και παλιότερα)δεξιάς και αριστερής απόχρωσης να αποκλείουν στις αναφορές τους αριστερούς και δεξιούς συγγραφείς και τα έργα τους.

Υπάρχουν και άλλου είδους κυκλώματα στα περιοδικά που ελέγχονται, περιχαρακώνονται, και αποκλείουν ανταγωνιστές, επειδή φοβούνται μη τους πάρουν τα πρωτεία που έχουν μόνο στο μυαλό τους.

Μη τυχόν και το όνομά τους γραφτεί δεύτερο στη μαρκίζα του λογοτεχνικού καταστήματός τους κ. ά.

Σφάζονται τα λογοτεχνικά κυκλώματα στην Αθήνα. Θάνατός σου η ζωή μου!

Αυτό το φρούτο, ο ιδεολογικός χαρακτηρισμός κειμένων και συγγραφέων και ο ιδιοτελής ανταγωνισμός έφτασε και στα Τρίκαλα.