Επί Πόντιου Πιλάτου

 Πότε και πώς γράφτηκαν τα κείμενα των Βιβλικών γεγονότων

Τα γραπτά Βιβλικά κείμενα που εξιστορούν τα γεγονότα που συνέβησαν στην Ιερουσαλήμ, όταν στην Ιουδαία έπαρχος της Ρώμης ήταν ο Πόντιος Πιλάτος και αρχιερέας ο Καϊάφας γράφτηκαν μετά την ιουδαϊκή επανάσταση της Παλαιστίνης από το 60-70 μ.Χ. ή  μεσούσης της εξέγερσης, για εσωτερικούς λόγους των πρώτων χριστιανικών κοινοτήτων και όχι για ιστορικούς.

Η κυριότερη αιτία ήταν η επίθεση που δέχθηκε το κίνημα των Αδελφών Χριστιανών από τον Σλαύο, από τον πιο επικίνδυνο και ανηλεή εχθρό τους, τον επονομαζόμενο αργότερα Παύλο.

Οι Αδελφοί Χριστιανοί στην αρχή, μετά το σοκ της σταύρωσης με επικεφαλής από τη συντεχνία των ψαράδων, τον Πέτρο, έκαναν την πρώτη κοινότητά τους, καταθέτοντας όλα τα νέα μέλη τα ακίνητα και κινητά υπάρχοντά τους σ΄ένα Κοινό Ταμείο. Το είχαν ήδη δημιουργήσει το Κοινό Ταμείο για να εξυπηρετούν τις ανάγκες των διαρκών μετακινήσεων και των αποστολών της στενής ομάδας του Ιησού πριν από καιρό και ο ταμίας τους ήταν ο Ιούδας με τη γνωστή κατάληξή του.

Η Μαρία Μαγδαληνή από τα Μάγδαλα, φέρεται ότι ήταν μια πλοιοκτήτρια καραβιών στη Λίμνη Γενισαρέτ και κατάγονταν από εύπορη οικογένεια, βοηθώντας οικονομικά και ενεργητικά την πολυπληθή ομάδα του Ιησού, (σαν μια Μαντώ Μαυρογένους της Ελληνικής Επανάστασης) και βρισκόταν συχνά σε αντιπαράθεση με τους άνδρες της στενής ομάδας, επειδή νόμιζαν ότι για αυτό το λόγο τραβούσε την προσοχή του Ιησού περισσότερο.

Η ανηλεής επίθεση του Παύλου εναντίον της πρώτης χριστιανικής κοινότητας δεν είχε προηγούμενο. Το μίσος ήταν απροκάλυπτο πλέον μετά την καταδίκη και σταύρωση του Γαλιλαίου Ιησού από το Ιερατικού Συμβούλιο. Το πλήθος λίντσαρε τον οποιοδήποτε που δήλωνε ότι ήταν στην ομάδα του Γαλιλαίου Ιησού,(γνωστή η περίπτωση του Στέφανου).

Η ανάγκη των πρώτων γραπτών κειμένων ήρθε από τη δεύτερη επίθεση που δέχθηκε η πρώτη χριστιανική κοινότητα από τον Σαύλο-Παύλο(έχοντας τη ιδιότητα του Ρωμαίου πολίτη), όταν εμφανίστηκε μετά από καιρό, κηρύσσοντας μια νέα θρησκεία συνέχεια της ιουδαϊκής, η οποία περιλάμβανε γεγονότα από την Παλιά Διαθήκη, τα οποία τα συνέδεε με την κατοπινή εμφάνιση του Ιησού, υποστηρίζοντας  την ιδέα των ιουδαίων ότι ο αναμενόμενος Μεσσίας ήταν ο Ιησούς.

Στις εσωτερικές συγκρούσεις που είχε η ηγετική ομάδα από την αρχή, για το τι μέλει γενέσθαι, προστέθηκε και ο Παύλος που δρούσε τελείως ξεκομμένος από την πρώτη χριστιανική κοινότητα, φτιάχνοντας μια ιδεολογική μπροσούρα, μανιφέστο, χωρίς ποτέ να έχει ζήσει ή να έχει ακούσει κάτι από τον Ιησού.

Η δεύτερη επίθεση του άλλοτε Σλαύου και ύστερα Παύλου από την Ταρσό ήταν ακόμη πιο ανηλεής γιατί στόχευε στην αμφισβήτηση της κηρυγματικής και ιδεολογικής πλατφόρμας της ηγετικής ομάδας της πρώτης χριστιανικής κοινότητας.

Από εκείνη τη στιγμή μπήκε σε κίνηση ο μηχανισμός των γραπτών κειμένων. Για ο,τι ειπώθηκε και για ο,τι έγινε, όπως τα έζησαν τα γεγονότα οι αυτόπτες μάρτυρες, όπως τα θυμόταν και όπως τα αξιολογούσε ο καθένας.

Β.Β.Π.

Πίνακας: Απόστολος Παύλος του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου, στο Μουσείο του Ελ Γκρέκο στο Τολέδο.