12 ΧΡΟΝΙΑ «ΑΓΑΠΩ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ»

Περιοδικό «Αγαπώ την Πόλιν»
Μια ιδιαίτερη παρέμβαση της Πολιτιστικής Κίνησής μας ήταν η έκδοση του περιοδικού «Αγαπώ την Πόλιν». Επιθεώρηση Σάτιρας και Πολιτιστικού Προβληματισμού. Ένα 32σέλιδο περιοδικό το οποίο άρχισε τη διαδρομή του το 2004(Μάιος) και τελείωσε το 2008, (21 τεύχη) με τον «Δεκέμβρη της Οργής» (2008) μετά την επεισοδιακή και οργισμένη αντίδραση των μαθητών στα Τρίκαλα, με αφορμή τη δολοφονία του 16χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Τα τελευταία 5 τεύχη κυκλοφόρησαν σε ηλεκτρονική μορφή.
Από το 2004 άρχισαν να κτυπούν τα τύμπανα του φασισμού στα Τρίκαλα και η λεηλασία του δημοσίου χρήματος και ότι ακολούθησε.

 
Από το 2004 τα φασιστικά κηρύγματα ήταν στην αγορά του πολιτικού λόγου υπό τα όμματα των πολιτών χωρίς καμιά σοβαρή αντίδραση. Μεθυσμένοι πολλοί από τη δημοκρατία της αφθονίας και της καλοπέρασης, η οποία έμοιαζε με δημοκρατία-ορνιθοτροφείο που παχαίνει τις πουλάδες για να τις οδηγήσει στον σφάχτη πιο παχουλές και με το ανάλογο βάρος.
Τώρα τις ξεπουπουλιάζει σιγά –σιγά. Ο σφάχτης τις οδηγεί στο κρεματόριο και οι κότες κακαρίζουν για να γλυτώσουν τη σφαγή.
Τα κείμενα του περιοδικού φωνάζανε για αυτό που έρχεται με σατιρική διάθεση και ύφος για πράγματα και καταστάσεις που σήμερα τα ζουν οι περισσότεροι πολίτες και τα βλέπουν συνεχώς μπροστά τους.
Αλλά έτσι είναι τα περιοδικά έρχονται σαν τους κομήτες, περνούν και φεύγουν, χωρίς να γίνεται ορατή πάντα η σημασία του ταξιδιού τους.

Τα θέματά του πολλά και διάφορα, για πρόσωπα της πολιτικής και της τέχνης, των ΜΜΕ και όχι μόνο σαν να γράφτηκαν σήμερα.
Από το τεύχος. Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2005 διαβάζουμε:
ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Η Πόλις με την αρχαιοελληνική σημασία της Πόλης-Πολίτης-Πολιτισμός, βιάζεται συνεχώς και οι βιαστές της συνήθως μένουν ατιμώρητοι.
Και οι Φύλακες-Πολίτες τι κάνουν ;
Δυστυχώς, κάνουν ελάχιστα.
Σε πολλές περιπτώσεις αρκετές δημοτικές αρχές έχουν μεταβληθεί σε τοπικούς σατραπίσκους, παρανομούν ασύστολα, καταστρατηγούν και ακυρώνουν με την πολιτική συμπεριφορά τους αυτονόητα, ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα και δημοκρατικές λειτουργίες.
Αρκετοί δήμοι-πόλεις-κράτη αντί να προωθούν δημοκρατικές διαδικασίες, συμμετοχικές διεργασίες, διαφάνεια και έλεγχο, να αποκεντρώνουν αρμοδιότητες να ανοίγονται στην κοινωνία των πολιτών με την κλασική έννοια της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ του δήμου που ανέδειξε την ΠΟΛΙΝ ως πρωταρχικό παράγοντα του ανθρώπινου πολιτισμού, αυξάνουν και συντηρούν ένα τεράστιο γραφειοκρατικό και αντιπαραγωγικό κράτος-Δήμο.
Τεράστιοι οικονομικοί πόροι λεηλατούνται και κατασπαταλώνται, αντί να βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των πολιτών. Οι πόλεις υποβαθμίζονται και η πόλις από παράγοντας ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ μεταβάλλεται μέρα με τη μέρα σε παράγοντα βαρβαρότητας.
Το «Αγαπώ την Πόλιν» απέναντι σε αυτό το γενικότερο πολιτιστικό έλλειμμα άσκησης των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, τηλεοπτικής και έντυπης δικτατορίας, είναι ΛΟΓΟΣ και ΠΡΑΞΗ δημοκρατίας και ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ».